Είναι το φθόριο και η φθορίωση επιβλαβή για τα παιδιά ;

Το φθόριο είναι ένα ιχνοστοιχείο που βρίσκεται στην φύση και σε διάφορες τροφές που καταναλώνουμε σε μικρές συγκεντρώσεις. Πολυετείς παγκόσμιες έρευνες σχετικές με τη χρήση του φθορίου για την πρόληψη της τερηδόνας, έχουν αποδείξει ότι το φθόριο είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο για την πρόληψη της τερηδόνας και συγχρόνως ασφαλές για τη γενική υγεία σε όλες τις ηλικίες , εφόσον χρησιμοποιείται σωστά. Σε όσες χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική έχει προστεθεί φθόριο στο πόσιμο νερό, έχει παρατηρηθεί πολύ μεγάλη μείωση της τερηδόνας.

Η δράση του φθορίου είναι κυρίως τοπική.

Απορροφάται από την αδαμαντίνη των δοντιών και την κάνει πιο ανθεκτική στην προσβολή από τα οξέα που παράγουν τα μικρόβια που προκαλούν την τερηδόνα. Συγκεκριμένα εμποδίζει την αφαλάτωση της αδαμαντίνης από τα οξέα που παράγουν τα τερηδονογόνα μικρόβια του σάλιου, ενώ ταυτόχρονα προάγει την επαναλάτωση της , σε περίπτωση που έχουν ήδη ξεκινήσει βλάβες στα δόντια (αρχόμενη τερηδόνα).

Επιπλέον, το φθόριο ελέγχει τα μικρόβια της οδοντικής μικροβιακής πλάκας που προκαλούν τερηδόνα. Η δράση του φθορίου συνεχίζεται και μετά τη χορήγηση του , ακόμα και σε χαμηλές συγκεντρώσεις στο σάλιο.

Συνεπώς, θεωρείται απαραίτητο για την διαφύλαξη της στοματικής υγείας, ειδικά των παιδιών και των εφήβων , των οποίων τα δόντια είναι πιο ευαίσθητα στην εμφάνιση τερηδόνας.

Το φθόριο είναι ενεργό συστατικό πολλών προϊόντων για χρήση στο σπίτι (οδοντόπαστες φθοριούχες, στοματοπλύματα) και στο οδοντιατρείο ( φθοριούχα ζελέ και βερνίκια)

Ο παιδοδοντίατρος θα καθορίσει το εξατομικευμένο πρόγραμμα χρήσης φθορίου , ανάλογα με την ηλικία και την στοματική κατάσταση κάθε παιδιού ( υψηλός, μέτριος, χαμηλός τερηδονικός κίνδυνος) και θα προτείνει τα ανάλογα φθοριούχα σκευάσματα.

Επιπροσθέτως ιδιαίτερης σημασίας αποτελεί η τοπική φθορίωση που γίνεται στο ιατρείο με σκευάσματα που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φθόριο. Η φθορίωση αποτελεί μία απλή και ασφαλή διαδικασία και συνήθως γίνεται 2 φορές τον χρόνο.

Σε παιδιά με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης τερηδόνας πρέπει να γίνεται 3-4 φορές τον χρόνο. Ο παιδοδοντίατρος καθορίζει το πρόγραμμα φθοριώσεων εξατομικευμένα ανάλογα με τις ανάγκες κάθε παιδιού και εφήβου.